Reactie op artikel van Stijn Fens
Ik wist genoeg en snelde naar huis. Naarstig zocht ik naar
het bewuste artikel. Het ging om aflevering 3 van de zomerserie over Limburg. Hierin
doe ik verslag van het beeldenmuseum in Vaals. Hoewel ik mijn PKN-zijn niet
verbloem, klopt mijn hart toch altijd wat sneller wanneer ik iets over de
wereld van de rooms-katholieken lees. Ik behoor tot de abdijvrienden van
meerdere kloosters, het is de wereld waar ik me zeer thuis voel. Een broeder
merkte ooit op: ‘Je hebt een monastieke vlam in je.’ Eigenlijk ben ik een roomse rakker en zal dat
altijd blijven. Maar in artikelen voor Christelijk Weekblad houd ik me wat in
om niet te kwetsen. Vandaar dat dit als nuchterheid werd geduid.
Krantenbakken nakijken had geen zin, het bewuste artikel had
in de krant van 9 augustus gestaan. Inmiddels was het anderhalve maand verder.
Dus zocht ik contact met de eindredacteur van Christelijk Weekblad. En jawel, Ineke
Evink mailde al heel snel het bewuste artikel door. Een snelle blik leerde me
dat Stijn Fens, schrijver van het artikel, er behoorlijk naast zat.
Hij schrijft:
Zo is er een verslag
van een toeristisch uitstapje aan Vaals en omgeving, in het bijzonder een abdij
en een park vol heiligenbeelden. ‘Nog nooit zag ik zoveel heiligheid bij
elkaar’, schrijft Ally Brug die tot haar verbazing zelfs op de gebaksvitrine
van het museumrestaurant nog een Pièta ontwaart. Ik ken Ally niet, maar ik durf
de gok wel aan dat ze niet van katholieke huize is. Als ze de koffie met vlaai
en tientallen Maria’s, Jezussen en Theresia’s eenmaal achter de kiezen heeft,
dwalen haar gedachten af naar de abdij en de monniken. ‘Geen kerkbeelden, wel
heiligen. Heiligen van vlees en bloed.’ En daarna snel in de
intercity terug naar het nuchter noorden.
Ach die Stijn Fens. Hij krijgt zeer binnenkort een briefje
van me waar ik me nader zal voorstellen, maar vooral ook om mijn naam recht te
zetten. Ik heet ALY!!!!