Hasselt in vroegere tijd

Zo was de eerste aanblik van Hasselt, liggend aan het Zwartewater. Hier is nog de oude ijzeren brug te zien, een draaibrug.  Wat verder ligt de nieuw brug. Wanneer een schip door de brug moest liepen de brugwachters al draaiend rondjes achter elkaar. Het duurde lang, aan beide kanten stond het verkeer te wachten. Een smalle brug waar het verkeer overheen denderde. Voor voetgangers waren smalle looppaden aan weerskanten. Bij het brughuisje verzamelde zich ’s morgens de schooljeugd en kantoormensen. Klokslag kwart voor acht zette zich de groep in beweging op weg naar Zwolle. 

  

Dit is de muziekkoepel. Op zomeravonden werden er concerten gegeven. Soms was het een orkest, soms een koor. Het park was dan verlicht met gekleurde lampjes. Er stonden tentjes met frisdrank en grote koeken. Of bier en hartige hapjes. De jeugd had weinig belangstelling voor de muzikale klanken. Ze zochten het duister en stootten daar andere klanken uit. 

 

Dit is de kruising Brouwersgracht / Nieuwstraat met bijbehorende brug. Op de gracht links ben ik geboren. Ooit ben ik als tweejarige ontsnapt en liep op de kousjes in de Nieuwstraat. Nog herinner ik me hoe ik op de knietjes voor het raam zat en naar de schepen in de gracht keek. Op de Heerengracht aan de overzijde speelden altijd kinderen. Ik wilde graag meedoen maar was nog te klein.

 

En dit is dan de Brouwersgracht. Het huis van buurman en buurvrouw Koers staat er nog net op. Een bijzondere voordeur die anno 2018 nog steeds te zien is. Daarnaast woonden wij. Inmiddels is daar een ander huis gebouwd, maar de vroegere deur met een klein luikje is er nog steeds. 

 

Het stadhuis en Hotel De Herderin. Hoeveel huwelijken zijn daar niet gesloten? Vervolgens werd het huwelijk ingezegend, meestal in de Grote- of St. Stephanuskerk. Daarna werd er flink feest gevierd in Hotel De Herderin.

 

Hier komt de Dedemsvaart in de gracht. We woonden op de boerderij iets buiten Hasselt. Gingen we naar school dan passeerden we dit fraaie punt. En altijd was ik weer geboeid door de spiegeling van de huizen en schepen in het water en het fraaie doorkijkje naar de Prinsengracht.

 

 

De Grote- of St. Stephanuskerk bepaalde het beeld van Hasselt voor een groot deel. Deze foto is van voordat de verbouwing plaatsvond. Hier is het orgel nog wit en staan er stoelen en hoge banken.

Nu is het orgel rood en zijn er lage banken in lichte kleur. De stoelen zijn weg. Het is heel jammer, want de kerk is eigenlijk vernield!