De warmte begon eind juni en nu, juli vordert, nog steeds geen regen. Wie tijdig het gras ging sproeien, kan hiermee doorgaan. Het oogt redelijk. Maar de mensen die dachten het loopt niet zo'n vaart, waaronder ik, mogen nu tegen een grasveld aankijken waar ze ternauwernood de ogen bij droog houden. Heggen worden niet meer gesnoeid en wie nog iets van de vermoeide plantenbakken wil redden moet geduldig met zware gieters naar buiten. Een hortensia die als een slappe vaatdoek tegen een nog slappere varen leunde, heb ik kunnen helpen. Bemoedigend toespreken en 's morgens en 's avonds een gieter over de plant en dan zie je toch een opleving. Een opleving die mij ook doet opleven.
Vanmorgen liep ik door de winkelstraat langs volgepropte kledingrekken in bonte kleuren, zonnebrandmiddelen van voor, van tijdens en ook nog eens van na een verbranding werden in veelvoud aangeboden. Terrassen stroomden vol, het is te warm om te werken, dus zitten en de tijd doden en mensen kijken. Leuk? Je moet er van houden.
De vooruitzichten zijn niet bemoedigend. Volgende week worden hete dagen voorspeld, regen is haast een onnatuurlijk gebeuren. Bos-en heidebranden zijn niet te keren. Het vee lijdt hieronder, ook de akkerbouw heeft het zwaar. Vannacht droomde ik over miezerige regen. Ik was op een onbekende plek met onbekende mensen. Toen viel er iets uit de lucht en we waren opgetogen. Was het nu wel of was het niet zo? We keken gespannen naar de grond; je zou zeggen dat er iets viel...
Ik ben een herfst-en wintermens. Een storm die de bladeren hoog opjaagt, een wind die je in de rug voortduwt of waar je tegen op moet tornen. En dan de winter. Vrieskou, berijpte planten, sneeuw en ijs. Geborgenheid thuis en het donker zien worden. Door aan die beelden te denken lijkt het of de warmte en het overvloedige licht beter vallen te doorstaan. In 2006 begon de warmte achterin juni en nam de hele maand juli mee. Maar toen kwam augustus en het leek niet droog te worden. En dat geeft moed.
Ik weet dat het merendeel van de blogbezoekers walgt van dit stukje. Zij moeten het ook niet lezen. Het is geschreven voor bezoekers die net als ik de warmte haten en proberen te overleven...