De winkel, waar ik jaren lang artikelen op A3 formaat kopieerde, is onlangs gesloten. Gewoon er mee opgehouden omdat er geen opvolger is. Heel lastig. Ik informeerde her en der maar of hier ergens een printshop was, maar het leek er op dat die er ook niet was. Tenslotte de bieb gebeld. Een koele stem vertelde dat ik verbonden was met de bieb, maar daarna gebeurde er niets. En net wanneer de beller de telefoon dan maar neerlegt, kwam er een gehaaste stem met de mededeling dat 'al onze medewerkers in gesprek waren'. De volgende dat weer gebeld, wederom hetzelfde verhaal. Dus er heen gewandeld. Het klopte allemaal: de bieb was een aantal dagen wegens onverklaarbare problemen niet bereikbaar geweest maar het euvel was inmiddels verholpen. Een A3 kopiëren? Dat kon. De assistente ging me voor en nadat ik de kopie op de plaat had gelegd begon ze met het lezen van de aanwijzingen, omdat het apparaat er nog niet lang stond. Een meneer keek op afstand toe. Traag kwam hij overeind, hij bleek ook bij het personeel te horen. En wat er toen allemaal gebeurde is met geen pen te beschrijven. Voordat het apparaat begon met kopiëren moest ik wel betalen: 20 Eurocent, het viel mee. Het geld werd keurig afgeschreven, maar het apparaat zweeg. De assistente en de meneer sprongen wat rond, de één wist dit, de ander dat, maar er gebeurde niets. Dus nog maar eens betalen, ze zouden het later verrekenen. Heel lastig, niets gaat meer met gepast geld. Weer niets! Er kwam een andere assistente bij die met haar pas de 20 Eurocent probeerde terug te krijgen. Ondertussen werd ik ook kribbig, want een boete moet op de cent worden betaald. Ik riep: 'Nu ben ik al twee keer 20 cent kwijt en heb nog geen kopie!' Al dat gestuntel werd gadegeslagen door een naburige assistente die behoorde te werken maar op afstand zat te genieten. Op een gegeven moment lag ze slap over de tafel en ze riep: 'Jullie kunnen allemaal zo het toneel op!' Iedereen keek verstoord en toen het apparaat tenslotte toch de gevraagde kopie 'uitspuwde', riep ik: 'Het toneelstuk is afgelopen. En nu applaudisseren!' Toen moest ze nog veel harder lachen. En zie nu eens, waarin een mens terechtkomt vanwege het sluiten van een winkel...
***********************************************************************************
Hier ruht Ursula