Op zondagavond kijk ik altijd naar 'Dwars door de Lage Landen'. Het is een reisprogramma waarin een drietal Belgen een wandeltocht maakt van Lauwersoog naar De Panne. Arnout Hauben is de reisleider en hij wordt bijgestaan door cameraman Philippe Niclaes en Ruben Callens als geluidsman. Wat het vooral erg leuk maakt is dat ze goed op elkaar zijn ingespeeld. Daarbij komt dat het Vlaams het altijd goed doet in ons land. In deel 2 zakten ze af, Steenwijk, Blokzijl, Vollenhove. Ze maakten her en der een praatje op een ontwapende manier. Zo kregen ze een wat vijandige boer toch aan het praten en zie ze namen afscheid in volle harmonie.Toen ze Vollenhove binnentrokken dacht ik: 'Het zal toch niet...' Jawel hoor, ze hielden stil voor de deur van Jannes. Zijn achternaam noem ik niet want dan gaat het halve Nederland er heen. Jannes stond geleund over zijn onderdeur en de ploeg mocht binnenkomen. Midden in de rommel, die Jannes aan de man probeert te brengen. Het bracht me terug naar voorjaar 2021. Ik had in de vensterbank van het huis van Jannes een Zwarte Madonna zien staan. En die zijn zeldzaam. Aangezien mijn verbondenheid met de r.k. kerk nooit is verdwenen, wilde ik dat beeld bij nader inzien graag kopen. Zo togen we op naar Jannes en mochten ook, net als het drietal dat door Nederland trekt, binnenkomen. Jannes vroeg voor het beeld 75 Euro en toen ik vroeg wat voor materiaal het was, zei Jannes dat het vermoedelijk marmer was. Als ik het te duur vond moest ik het maar laten staan. Ondertussen liet Jannes ons raden naar zijn leeftijd en kwam dicht bij ons staan. En dat was vervelend, want Jannes droeg geen mondkapje, terwijl wij dat wel deden. Hij was ook niet gevaccineerd want hij was met zijn 91 jaar een heel gezonde man. Hij had vanmorgen nog in Urk vis rondgebracht. Ik rilde en schoof voorzichtig wat naar achteren. Hij vertelde en passant dat zijn vrouw al 25 jaar geleden was overleden en dat zijn zoon vorig jaar was heengegaan. Hij was helemaal alleen. En laat die Madonna nou net van die zoon zijn. Die hield ook van dit soort 'roomsigheid'. Om het verhaal af te sluiten, ik betaalde en de Zwarte Madonna met haar Kindje gingen mee in de auto. Op de terugreis dacht ik: 'Straks krijgt één van ons twee corona en dat komt omdat ik zo graag die Madonna wilde hebben. Schuldgevoel lag op de loer. Ze kreeg een prachtig plekje in de vensterbank zo kan ze alle kanten uit kijken. Als het zonlicht te fel is leg ik zorgzaam een kleedje over haar heen. En Jannes? Hij had ons toch nog beet gehad. Toen ik een kenner op bezoek kreeg zei die doodleuk? Marmer, toe nou, het is gewoon beton....
De Zwarte Madonna met haar Kindje...
************************************************************************************