Lieve lezers,
Na een dikke week van verdriet pak ik de digitale pen weer op. Op 2 december heb ik mijn lieve Abel bij de dierenarts laten inslapen. Mijn makkertje vanaf 2013. Een fiere Britse korthaar, bovenmatig intelligent. De dag dat hij bij mij kwam wonen staat helder voor de geest. Zijn voorgeschiedenis is vaag. Hij wandelde al een tijdje door Emmeloord en viel op doordat hij zo mooi was en zo voorzichtig het aangeboden voedsel nam. Uiteindelijk belandde hij in het asiel aldaar. Men ging door middel van een advertentie op zoek naar zijn baasje. Vergeefs. Hij werd overgeplaatst naar het asiel alhier en zo kwam hij uiteindelijk bij mij terecht. Abel kon prima aarden als binnenkat en omdat de straat hier druk is en in de achtertuinen veel katten lopen, hield ik hem na een paar nare avonturen binnen. En zo ontstond er een bijzondere band tussen ons. Dat maakt het nu ook zo lastig, het nooit weer... Niet af en toe dat zachte tikje tegen mijn arm als ik tv keek en hij gewoon bij me wilde zitten. Nooit meer een poot door de kier van het raam steken om zo contact te zoeken met de krantenbezorger. Nooit meer in de vensterbank zitten om alles met interesse gade te slaan. Nooit meer boos worden als buurkat Saartje op de vensterbank sprong en contact zocht. Hij werd ouder, werd wat incontinent. Maar met kranten her en der door de kamer en opgerolde matten was het voor mij te doen. Nee, beter gezegd: ik deed het met veel geduld en liefde en heb nooit gemopperd. Ik had mezelf voorgenomen hem op een natuurlijke wijze dood te laten gaan. Ondertussen duwde ik die gedachte snel weg. Hij bleef genieten van alles, was verknocht aan de vloerplank waarvan hij behendig snoepjes wist te peuteren. En samen een eitje koken en eten op een laat avonduur vond hij geweldig. Zo is er nog veel meer te vertellen...
Nu rust hij op een mooie plek in mijn tuin. Dicht bij de rode kater Willem en dicht bij de zwart-witte kat Lodewijk. En langzamerhand begin ik te beseffen dat ik hem voor veel pijn heb behoed. Zoals de dierenarts zei: 'Ook dit moet u zien als een daad van liefde.' Lieve Abel, we hebben van je genoten. Geen enkele kat kon zo hoog springen als jij en dan in de lucht ook nog een draai maken. Bedankt voor alles'....
Een paar beelden uit het leven van Abel...
************************************************************************************