Monumentendag 2025, vooral veel regen. Ondanks de natheid rijden we naar Vollenhove om de Grote of Sint Nicolaas kerk te bezichtigen. Hoe vaak hebben we er niet rondom gewandeld en vol verlangen gekeken naar de grote ramen in deze prachtige dubbele hallenkerk uit de 2e helft van de 15e eeuw. Wind en regen duwen ons haast de kerk binnen en een vriendelijke dame overhandigt ons informatie over de bijzonderheden van deze kerk. Orgel en trompet laten het prachtige lied 'Ik zal er zijn' horen en ik fluister tegen de gastvrou 'Wat een mooi lied!' Ze stoot me even aan en vertelt dat dit lied is gezongen bij de uitvaart van haar man. Even zijn we samen als ik vertel een lotgenoot te zijn en vraag hoe het nu met haar gaat. Ze glimlacht en vertelt dat het goed gaat. De kerk is verrassend licht en vrij sober op een paar mooie dingen na. Zo zijn er predikantsborden, inwijdingskruisjes, wijwaterbakjes en nog een stenen altaartafel als een herinnering aan de jongste jaren van deze kerk. De andere altaartafels zijn na 1580 gebruikt als grafzerken. De vorige preekstoel was bevestigt aan een pilaar, de huidige is tegen de noordmuur geplaatst. Bijzonder is dat de laatstgenoemde uit de Koninklijke Stallen uit Den Haag komt. Eigenlijk past de preekstoel hier niet,te veel 'gouden' versieringen, te frivool. Ondertussen hoor ik tot mijn ontroering het orgel spelen 'Van U zijn alle dingen, van U o God alleen'. Het was het slotlied in onze huwelijksdienst lang geleden. We gaan zitten en luisteren, ik zie beelden van een jong bruidspaar vol verwachting. Opvallend zijn de stoelen, ze zijn verbonden met elkaar door een klein tussenstukje. Kijk, dat mis ik in de kerk waar ik toe behoor. We zitten stijf tegen elkaar en op warme dagen vind ik dat onprettig. Kerkbanken zijn veel fijner, ieder neemt de ruimte die nodig is. Mooi doopvont en een inspirerende paaskaars. In een nis er achter ligt een beeld dat een grote hand voorstelt. Daarin liggen keitjes met de namen van overleden gemeenteleden. Ze rusten in de palm van Gods hand. Het raakt me, dit heb ik nooit eerder gezien. Lekker nog even zitten en het concert afluisteren. Af en toe klept de kerkdeur en zijn er zachte stemmen, bezoekers wandelen rond. Door de ramen schijnt onverwacht de zon en dat maakt de kerk haast feestelijk. Onder de tonen van 'U zij de glorie', verlaten we de kerk en groeten de gastvrouw. Ik fluister haar toe dat het fijn was hier te zijn en bedank voor de gastvrijheid. Haar glimlach is veelzeggend. Om af te sluiten maken we een korte wandeling rond de kerk. Monumentendag 2025, een fijn bezoek aan de Grote of Sint Nicolaas kerk in Vollenhove...

  

 

 

 

   

 

Foto's van boven naar beneden: preekstoel, orgel, doopvont, kerkstoelen, Grote of Sint Nicolaas kerk.