Wonderlijk om te staan op een plek waar je precies 25 jaar geleden ook stond. Vijfentwintig jaar, wat is er veel gebeurd, wat is er veel veranderd, wat spelen al veel mensen niet meer mee op dit aardse toneel. De bank ziet er nog net zo uit, gesluierde vrouwen die je uitnodigen om op schoot te komen zitten. Het brengt me terug naar die tijd van toen. We waren voor een retraite bij de broeders Benedictijnen in de Sint Paulusabdij te Oosterhout neergestreken. 'We' dat waren kunstenares Ingrid en ik. Er was inmiddels een warme vriendschap ontstaan na vorige retraites. Verkouden waren we en de papieren zakdoekjes waren schoon op. Toch maar even Oosterhout in voor een nieuw pak van die doekjes. Broeder Jan wist er van en hij zei: 'Als jullie in de buurt van het Stadspark komen moeten jullie beslist gaan kijken naar een heel bijzondere bank.' We doken eerst het Kruidvat in. Een retraite onderbreken is niet goed, maar hoe akelig ontdekten we toen. Wat een drukte, wat een geschreeuw, allemaal gefladder en een veelvoud van opdringerige kleuren. Met een zucht verlieten we het winkelcentrum en wandelden naar het Stadspark. Heerlijke rust. Niet ver van de muziektent ontdekten we de bank en die was prachtig. De schepper van dit moois heb ik niet kunnen achterhalen, maar hij moet geïnspireerd zijn geweest door de zusters Benedictinessen van de O.L. Vrouwe Abdij en de zusters Norbertinessen van priorij Sint-Catharinadal in Oosterhout. Samen met de Sint Paulusabdij vormen deze drie abdijen de heilige driehoek. Het was niet echt een bank om op te zitten. Op het zitgedeelte van de zusters stonden kleine plasjes van een recente regenbui en de wind had als versiering en nog wat bruin blad in gelegd. Maar mooi waren ze aan de voorzijde, maar ook de achterzijde met fraai gedrapeerde sluiers en habijten was knap weergegeven. Ik maakte foto's en we deden verslag aan broeder Jan.

Vijfentwintig jaar later maak ik weer foto's en verbaas me opnieuw over zo'n goede weergave van deze stenen kloosterlingen. En weer heeft de regen voor kleine plasjes gezorgd en drijft er speels wat blad in. Dank je wel broeder Jan voor deze tip en ik kijk even naar de hemel...

 

 

 

 Nu pas zie ik dat de kunstenaar voor zeven zusters heeft gekozen. Zeven... bijzonder...