Sinterklaas Kapoentje, gooi wat in mijn schoentje....

 

 

Onverwacht sta ik in de Stadskazerne voor het bed van Sinterklaas en even heb ik de neiging om op het randje te gaan zitten. Gewoon om weg te dromen. De dame die de wacht moet houden bij dit moois, kijkt me achterdochtig aan, ik doe niets en staar naar de geruite deken en de knuffels die nog net van onder de deken me aan lijken te kijken. De logeerkamer is in afwachting op de komst van de belangrijke gast. Er is goed voor de Sint gezorgd. Op het ene nachtkastje staat een glaasje water en een enorme wekker, op de andere ligt zijn mijter. Er naast staat een typemachine en mocht de goedheiligman liever schrijven, ook dat kan. Een klassieke ganzenveren pen ligt gereed naast het dikke rode opschrijfboek. De mantel hangt op een knaapje naast een hoge stapel cadeaus, iets verder staat op een verhoging de zetel klaar. Alles is in afwachting van…

 

 

Ik denk aan de sint vieringen uit mijn jeugd. Er hing een speciale sfeer op onze boerderij, zelfs het vee leek opgewonden. Mijn moeder wist te vertellen dat Sinterklaas onder melkenstijd kwam en stuurde ons naar de stal waar mijn vader en mijn opa de koeien molken. Nog hoor de geluidjes van flinterdunne stralen melk die met vaart in de emmers kwamen. Wij kinderen ijsbeerden op en neer, wikten en wogen de kansen op mooie geschenken, Molly de hond volgde ons. En dan zwaaide de keukendeur open en riep mijn moeder opgewonden: ‘Hij is net geweest. Kom maar gauw kijken!’
Altijd lagen de cadeaus in drie aparte groepen op de divan. Het raam er achter stond nog open, een koude luchtstroom deed het gordijn bollen. Ondanks dat Sinterklaas veel te doen had, waren de geschenken mooi uitgestald. Tussen dat alles lag allerhande strooigoed. En altijd waren we weer geroerd door de gulheid van die oude man.

 

Al die herinneringen buitelen door me heen, terwijl ik in de gastenkamer van Sinterklaas sta. De oppasdame glimlacht tegen me. Ik maak haar een compliment, ze straalt!

 

Langzaam maak ik me los van dat heerlijke nostalgische gevoel bij het zien van dit sinterklaas gebeuren. Als ik de Stadskazerne verlaat duikelen er net vier roetzwarte pietjes naar binnen. Drie gaan om de zetel van de sint zitten en één klimt in de hoge stoel naast het bed.

Allemaal klaar voor een vrolijk feest rond Sinterklaas.