Jarig

Zijn er mensen die het leuk vinden om jarig te zijn? Ik kan ze op één hand tellen. Toen ik zestien werd begon ik het lastig te vinden. Nu zoveel ouder vind ik het nog steeds een crime!

Goed, het was weer zo ver en ja, achteraf viel het heel erg mee. Veel kaarten, veel appjes en telefoontjes, prachtige boeketten bloemen. Het eigenlijke feest moet nog komen, maar dan ben ik niet meer jarig en dan is het net of de spanning weg is.

Mijn lieve vriend gaf een groot en prachtig boeket bloemen, twee dozen chocolade en een kaart.
En daarop stond een interessant programma:

En vandaag...
gaan we naar... Oudemirdum.
Oudemirdum? Wat is daar te doen?
Nou, ijsje eten, lunch gebruiken,
Roode Klif bekijken, koffie drinken.

De route had hij al uitgestippeld, veel omwegen met pittoreske plaatsjes.
Via Ens, reden we de Domineesweg op richting Urk. Eerst even door Nagele, het plaatsje dat bekend is door de platte daken op de huizen. Jaren geleden bezocht ik het verstilde dorp, inmiddels was er flink bijgebouwd en nog was er ruimte genoeg voor uitbreiding.

 

We reden verder en kwamen uit op Urk. Zo heet dat: 'op Urk'. De haven met veel boten, zowel voor plezier als voor broodwinning. Voor elf uur kun je maar moeilijk terecht voor een kop koffie, uiteindelijk vonden we een tentje. Aangenaam weer, even nog zonloos. Nog even door de oude wijk gelopen. Hier kan men gezellig bij elkaar op tafel kijken. Geheimen? Onmogelijk!

Na Urk reden we dan toch via Lemmer naar Oudemirdum en gebruikten de lunch bij restaurant 'Lust'.
Een gezellige tent, maar ook de omliggende restaurantjes zagen er prima uit. Oudemirdum wordt wel de Parel van Gaasterland genoemd.

Op het Kerkplein stond de muziektent. Zowaar, de bewoners van Oudemirdum weten wat sfeer is. Op de terp omgeven door grafstenen stond de Fonteinkerk, glanzend in het felle zon.

En dan was er nog het Roode Klif, een keileemwand uit de ijstijd. Op de top zou een monument staan als herinnering aan de slag bij Warns in 1345; een kolossale kei, met als opschrift: 'Leaver dea as slaef'', liever dood dan slaaf. Maar het was warm en de afstand lokte niet. We hielden het voor gezien.
Tot slot nog even bij de ijsboerderij voor boerenijs met aardbeien. Koeien sjokten traag de weg over naar de melkstal. Ze hadden de tijd.

Maar al met al, een prachtig dagje! En vooral: de verjaardag was grotendeels voorbij. Hoera!!