We waren een paar dagen in Wolfheze. En juist toen was er die heerlijke voorjaarsdag. Een dag, die haaks stond op alle donkere en natte dagen van het voorbije. Veel werkenden namen vrij, het viel op een donderdag, zo namen zij voor het gemak de vrijdag er bij. En het weekend was als een soort afronding.Wolfheze ligt prachtig en wie wil wandelen kan dat doen, want er is een scala van wandelingen. Wij kozen voor het Oude-kloosterpad. Achteraf een heel goede keuze. Het was een prachtig gebied, bewegwijzerd door grote keien met een flinke blauwe streep als richtingaanwijzer. Stuwwallen vertelden over lang vervlogen tijden en zorgden voor spannende hoog- laagverschillen. Hier en daar een helder stromend watertje met rustieke bruggetjes. Berkenbomen. Uitgestrekte heidevelden die eind augustus er als een paarse deken bij moet liggen. Banken waren er overal en ze waren allemaal verschillend en ook nog eens bijzonder. Opeens stonden we voor een rechte paal die opviel tussen de natuurlijke krommingen van het geboomte. Er was op het verlaagde gedeelte een bordje geschroefd. We lazen het, we laten het nog eens. In gedachten hoorde ik geschreeuw, een commando, een salvo en dan stilte. Alleen maar stilte. Bomen die zwijgend toekeken, vogels die hun lied stopten. Was het avond? Was het overdag? Het wordt niet vermeld: alleen hier werd J. Bosman geëxecuteerd door de Duitsers op 14 september 1944. Het monument is pas geplaatst in 2020. Het heeft lang geduurd, maar goede mensen hebben de omgebrachte man een naam gegeven. Hij was 36 jaar, er lag nog een heel leven voor hem. En toch, voor het vaderland, Hij offerde zijn leven. We zijn stil en het lijkt of het zonlicht wat matter wordt. Een echtpaar met een hond passeert. De hond laat triomfantelijk een opgehaalde tak voor de voeten van zijn baasjes vallen. De man prijst de hond, de vrouw glimlacht en wandelt vast verder. Kleine vreugden, die mogelijk zijn omdat ooit dappere mensen in verzet kwamen en zelfs hun leven daarvoor riskeerden. Als Bosma. We sluiten af met een steile afdaling en naderen het eindpunt. In de verte lichtten de geparkeerde auto's wonderlijk op in het late zonlicht....
************************************************************************************