Er was een nieuwtje deze week, een koninklijk nieuwtje. Prinsjesdag moet in een 'ander jasje'. Ik lachte vals en dacht aan de vele lege tribunes op de Lange Voorhout, waar in andere tijden de het publiek vijf rijen dik stond. Ik dacht ook aan het slotoptreden van de Oranjes op het balkon en het daarbij horende boe geroep. En ik zag ze schielijk verdwijnen achter de balkondeuren. Wat zou er toen allemaal gezegd zijn? Het wordt dus nu anders. De koning wordt nu weer letterlijk aanraakbaar, de optocht wordt veel feestelijker en als klap op de vuurpijl: publiek wordt verzocht een hoedje op te zetten. Ja, het staat er echt: een hoedje. Dat laatste vind ik een vondst. Want het gevoel van carnaval zal tevoorschijn komen. 'Hoe ga jij? En jij dan?' Die paar woorden worden vast veel uitgesproken. Nederland duikt in de verkleedmand, Nederland snuffelt in de kasten van oma's, Nederland ijlt naar de kringloopwinkel. En wie geen hoedje heeft, vouwt gewoon van krantenpapier een muts. Nog mooier: een stuk papier waarop foto's van de koninklijke familie staan is het helemaal!
De liefde voor het Oranjehuis is gedaald. Ook bij mij. Ooit las ik Vorsten. Ik leende het uit aan mijn schoonmoeder, ook zij genoot. Van haar kwam het idee om de jaargangen door mijn schoonvader te laten inbinden. Hij had een cursus boekbinden gedaan. De verschillende ingebonden jaargangen kwamen tenslotte op de zolder terecht en dat was de schuld van de Oranjes zelf. Het vorstenhuis wist van hun rijkdom nog grotere rijkdom te maken. Denk aan de belastingschandalen, denk aan de steeds duurdere outfits van Maxima, denk aan het dure jacht van de koning, denk aan hun zeer luxueuze vakantie onderkomen in Griekenland en hun levensstijl. Denk aan het overtreden van de coronaregels, terwijl zoveel Nederlanders het leven lieten. Ik heb ook twee dierbare vrienden verloren. En toen de economie ten tijden van koningin Beatrix een aantal jaren geleden slecht ging, besloten het koningshuis van België en van Spanje dat hun 'vergoeding' niet aangepast hoefde te worden, maar koningin Beatrix hield de kaken stijf op elkaar en reageerde niet.
Dat alles maakt dat mijn Oranjegevoel weg is. Dat maakt ook dat ik onlangs de laatste ingebonden Vorsten schielijk en ongezien heb neergelegd op de balie van het zorgcentrum in ons dorp. En toen op een holletje ben weggelopen. Ik denk dat veel bewoners daar toch al bladerend nog van zullen genieten...
En overal zullen de vrijmarkten weer zijn. De zolderopruiming van de één verhuist naar de zolder van de ander....
************************************************************************************