Overbrugd

Overbrugd

vrijdag 14 juni 2024


Lezers die dol zijn op Mona Keijzer moeten deze column maar niet lezen, want ik moet even uitrazen over deze nieuwe minister van Wonen en vice-premier. Zo gemakkelijk zij een ander politiek jasje aantrekt als daar in de verte een ministerszetel lonkt. De BBB werd de nieuwe partij voor deze op eer beluste dame. Op staande voet ontslagen in kabinet Rutte III en nu is ze het 'kroonjuweel' van die naïve Caroline. Maar ze heeft buiten de politieke journalistiek gerekend die haar hardnekkig blijft achtervolgen met deze feiten. En nu maar afwachten, want er klonk al leedvermaak bij genoemde journalistiek: twee departementen voor BBB, Wonen en Landbouw. Denkend aan het grote probleem van de stikstof, kan het wel eens goed gaan knetteren tussen deze twee. En vermakelijk: nu komt daar ook een vrouw en vrouwen kunnen vals zijn. Zoals ik nu. Tot slot: de grote foto van Keizer in 'Trouw' heb ik nu als onderlaag in de kattenbak gelegd. Wel de foto voorop...

Toch kijk ik met veel zorg naar dit nieuwe kabinet. Toen ik gisteren hoorde wat de na Wilders, belangrijkste politicus wordt, bekroop me een gevoel van te moeten overgeven. Gidi Markuszower noemde het immigratiebeleid  één grote misdaad tegen het Nederlandse volk. Ik zag hem rare danspasjes maken in de Tweede Kamer en voor zijn ruzieachtige toon kruip ik nog wat verder van de tv. Maar gelukkig, hij is niet door de screening gekomen en daarmee wordt ons veel ellende bespaard. Maar de dame die hem opvolgt is ook niet brandschoon. 

Ach arme meneer Schoof. U ziet er uit alsof u de hele nacht hebt gehuild. Hoe is dat voor zijn directe gezin? Er worden misselijke grappen gemaakt: Schoof 'leidde de Nederlandse KGB'.  Kijk, dat gaat me te ver. Ik heb respect voor hem omdat hij deze ongewoon moeilijke klus heeft aanvaard. Geef hem een kans en wie weet, doet hij het ongewoon goed. Maar af en toe zal hij een flinke bezem nodig hebben...

Tot slot: als ik schrijf kan ik meteen mijn tuin inkijken. En het trof me dat ondanks het vele water, de tuin er uitziet als een groen paradijs. Daarmee verbleekt de hele Nederlandse politiek...

 

 

************************************************************************************

Met de fabrieksmeisjes van 'Holland' mee 

 

Met de fabrieksmeisjes van 'Holland' mee. 
De bus reed helemaal van Enschede 
naar 't IJsselmeer. Toen ging het met een boot
- waar men fosco en de bries genoot -
naar Marken, Volendam. Ik kreeg maar zo
een paling van een mooie meid cadeau.
O, hoeveel toonbeelden van erotiek
omsluit zo'n dreigende  textielfabriek,
tot het uitbreekt, een late zomerdag,
als 't fleurig volkje een busreis maken mag.

't Was aardig laat, toen het op huis aan ging,
er werd gezongen in de schemering:
het lied van 'zoete rust mogen wij beiden.'
'Wij tweeën!' dacht ik. En de bus bleef rijden
en in gedachten heb ik toen gekust
wie zingend naast me zat in zoete rust.

Willem Wilmink
zomer 1945
Uit: Verzameld werk