Wilmink blikt hier terug op zijn jeugd en met name op zijn gelezen boeken. Bij het lezen van zijn gedicht wist ik meteen dat ik hier met een boekenwurm te maken heb. Door de zinnen heen sijpelde ook wat heimwee. Ook dat herkende ik en het bracht me bij mijn eigen boeken. Dat waren vooral de boeken van W.G. v.d. Hulst. Wie kent ze niet de rij 'Voor onze kleinen', allemaal van een nummer voorzien. Soms ontbraken er nummers. Die leegtes werden zelden opgevuld. Het merkwaardige is dat ik nu toch nog probeer betreffende boeken in de handen te krijgen. Zo kwam ik in de kringloopwinkel 'Allemaal katjes' tegen en niet veel later 'Van drie domme zusjes'. En je weet hoe die boeken in elkaar zitten, niet alleen wat de lettergreep streepjes betreft, maar vooral wat de inhoud betref. De boekjes beginnen zonnig, de hoofdpersonen worden in hun spel meegenomen en vergeten dan de tijd of de weg of weer wat anders, waardoor ze in de problemen komen. De angst slaat toe! Meestal ging het om verdwalen of het snel donker worden. Of een woest uitziende hond die de weg versperde. Soms ook kwamen er vreemden aan te pas die eerst mopperig deden maar bij nader inzien erg meevielen en zelfs redders in nood bleken te zijn. Niet zelden bracht zo'n 'bozerik' de kindertjes weer thuis. En was de angst haast niet meer te verdragen, dan zeiden de kinderen met bevende stemmetjes gebedjes op. Eigenlijk eindigen de boeken allemaal hetzelfde: er wordt in grote dankbaarheid gedankt. Zo was dat in deze serie, maar ook in de serie van Rozemarijntje. En ook in de boeken over Jaap Holm of Ouwe Bram en al helemaal in het boek Peerke en z'n kameraden.Wat ik altijd apart heb gevonden is dat in de serie 'In de Soete Suikerbol' geen religie voorkwam. De dikke bakker, die altijd naar fluitende vogeltjes luisterde en zijn suikerbolletjes liet verbranden, zijn bazige en snibbige vrouw, de wat luie knecht Louw, die soms denappels in de bolletjes verstopte. Alles was voorzien van kleine tekeningen, het kwam als een strip over.Ook bijzonder was dat deze laatste serie in korte afleveringen als hoorspel voor de radio te horen was. Wat heb ik genoten van de stem van Wam Heskes als de dikke bakker en Nel Snel als bakkersvrouw. Die laatste kon goed kijven.
Aandoenlijk: Sjaantje Cornelisch kreeg in 1952 'Allemaal katjes' als kerstboekje en 'Van drie domme zusjes' werd het zondagsschool geschenk in 1957 voor Grieteke Ferwerda. Mochten er nazaten zijn die hierin een familielid herkennen, roep en u krijgt het boekje!!
***********************************************************************************