Van het één komt vaak het ander. Dat ondervonden we nadat we door een kunsthandelaar uit het noorden van ons land waren teruggebracht naar het startpunt van onze wandeling. Hij wilde geen vergoeding, maar we hadden een sterk vermoeden dat hij wel eens een sigaar rookte. En omdat mijn maatje nog echte Cuba-sigaren bezat, met een bandje, hadden we heel voorzichtig drie sigaren ingepakt.Terloops had de kunsthandelaar verteld dat er in het Hof van Saksen allerlei kunst van hem was te zien. Dus daar moesten we heen met de sigaren. Het Hof van Saksen is een groot recreatieoord in Nooitgedacht, onder de rook van Rolde. Men kan er genieten van alle geneugten van het leven en is men uitgespeeld, dan is het zoet rusten in boerderijen met rietgedekte daken. Het was omschakelen, vanuit het Drentsche landschap naar de chique wereld van het Hof van Saksen. Dat lukte maar half en bedeesd klommen we de brede trap op naar de receptie. Een aardige dame vertelde dat wij door het hele gebouw mochten lopen om de kunst in de gangen te bekijken. Kijk, dat hoor je niet vaak. Meestal hangt daar een prijskaartje aan. We mochten zelfs een paar nummers van de Connaisseur meenemen. Een fraai tijdschrift waarin kunst werd besproken. En zo dwaalden we rond en vielen van de ene verbazing in de andere. Het gebouw was voornaam en deed ons denken aan een Van der Valk hotel. Maar het doel van ons bezoek was natuurlijk de sigaren. Dus weer naar de juf van de receptie en het verhaal kort verteld. En dat we meneer Harms, zo heette de meneer, graag wilden belonen voor zijn redding. Het verhaal sloeg in en meneer Harms kwam wekelijks. Ze zou hem de sigaren geven. 'Niet aan knijpen hoor, want dan verpulveren ze', waarschuwden we. En zie, wij kregen als dank een voucher voor een drankje. We werden bediend door een ober in het zwart en keken uit over de grote recreatieplas.
Zo reden we aan het eind van de middag zoetjes naar de uitgang en verbaasden ons over sfeervolle tuinaanleg met daartussen veel kunst. Het aardige is dat de tentoonstelling de hele dag toegankelijk is. Is het mooi weer, geniet dan van de beelden en sculpturen buiten, bij regen is er binnen heel veel te zien. En is altijd koffie...
Van boven naar beneden:
Kunst tijdschrift
Zondagmiddag - van Armando Cairo
Midnight in Paris - van Ton Dubbeldam
************************************************************************************