We waren moe na een intensief bezoek aan de boekenafdeling van de Jan Post Hal, een leuke kringloopwinkel in Kampen. Dan is het goed rusten op een paar gemakkelijke stoelen. We bekeken de gekozen lectuur met een zekere tevredenheid. Een medewerker van de die afdeling liep met een begripvolle glimlach voorbij. Ten overvloede merkte ik op: 'Ja, we zijn moe. Dat is de leeftijd, hè.' Hij leed daar ook aan, zo vertelde hij. Waarop ik zei: 'Ja, maar, wij winnen het.' Toen had ik iets gezegd en de medewerker ging ook zitten, schuin tegenover ons, keek wat ongelovig en vroeg naar ons bouwjaar. En toen werd het gesprek wel heel bijzonder. Wat terughoudend merkte ik op dat we midden in de oorlog waren geboren. De medewerker dus ook en deed daarna een gooi naar ons geboortejaar Hij was fideel en noemde eerst zijn geboortejaar. Dat was meteen raak, want dat was ook mijn geboortejaar. Het werd nog gekker! Na wat heen en weer praten en wat gegrinnik bleek ook de maand augustus te kloppen. Dus ook een Leeuw, net als ik. Een collega van de medewerker kwam er ook bij zitten. Het werd echt gezellig. De datum? Er waren 31 mogelijkheden, dat zou vast niet gelijk op gaan. Het was de 21e van die maand, zo vertelde hij, en laat dat nu ook mijn geboortedag zijn! Het was hilarisch. Hij haalde zijn ID-kaart tevoorschijn en zo mal, ik las mijn eigen geboortedatum! Ik deed hetzelfde en als bewijs mocht hij mijn geboortedatum controleren. We keken elkaar aan vol ongeloof, die blik ging over in een luide schaterlach. En toen we uitgelachen waren verdween hij naar de ruimte waar de koffie voor de vrijwilligers klaar stond. Ik liep er alsnog even binnen en zei: 'Het zal toch niet dezelfde geboorteplaats zijn?' Zijn wieg had in Rouveen gestaan en die van mij in Hasselt. Dat zijn leuke onverwachte ontmoetingen: pareltjes! Wat ik zeker gaan doen is een felicitatiekaart sturen naar de Jan Post Hal voor de medewerker die op 21 augustus jarig is!!

 

 

************************************************************************

Het boerenbedrijf

 

Kijk, wat een aardig erf is dat:

lupinen bloeien langs het pad

en een klein meisje fietst voorbij

de bonte was boven de wei.

Die boerderij, wie woont daarin?

Een koning en een koningin

en een prinses die fietsen ka.

Dag in dag uit doet weer de man

wat hem de vrouw beveelt te doen,

want anders krijgt hij straks geen zoen.

Het kleine rijk staat goed bekend

vanwege haar streng management.

Willem Wilmink

Uit: Verzameld werk