Overbrugd

Overbrugd

maandag 16 september 2024

Vanmorgen bleef ik hangen bij blz. 2 en blz. 3 van 'Trouw'. Twee mensenlevens, op papier nog geen handbreed van elkaar verwijderd. In beide berichten werd het overlijden gemeld. De man werd 82 jaar en de vrouw 29 jaar. In het eerste bericht gaat het over ds. Arie van der Veer, oud-predikant en EO-coryfee. 'Vanuit het hart van het geloof bracht Arie gereformeerd en evangelisch dicht bij elkaar', aldus Jaap Kooij adjunct-directeur van de omroep. De laatste levensjaren waren zwaar. Hij verloor zijn volwassen zoon en kleindochter. Daarna was hij mantelzorger voor zijn dementerende vrouw. Wat ik me vooral van hem herinner is zijn blijmoedigheid. De uitvaartdienst van zijn zoon leidde hijzelf  Dat is niet niks. En ook daarna kwam hij nog vaak op de tv in bemoedigende gesprekken waarin geloofsvertrouwen de toon zette...

De vrouw van 29 heet Michaela DePrince. Ze was ballerina en niet zomaar één. Ze had op deze leeftijd de top bereikt! 'Haar levenspad lag vol obstakels, maar toch danste ze zich naar de top', aldus 'Trouw'. Haar leven zou verfilmd mogen worden. In een weeshuis opgegroeid in Sierra Leone. Na een bombardement belandde ze in een vluchtelingenkamp. Maar zie, op haar vierde werd ze geadopteerd door een Amerikaans echtpaar. Het bleek dat ze veel gevoel had voor dansen, ze mocht danslessen volgen. Toen ze acht jaar was kreeg ze de rol van Marie in de Notenkraker. Het is prachtig ballet en ik kijk er heel graag naar. Maar twee dagen voor de uitvoering werd haar rol aan een blank meisje gegeven. Zij was 'zwart' en dat kon wel eens problemen geven. Wat moet dat gedaan hebben met dit mensenkind. Maar ze was sterk, het dansen tilde haar boven alles uit. Vanuit Amerika kwam ze bij het Nationale Ballet in Amsterdam terecht. Ze kreeg de hoofdrol in 'Het Zwanenmeer' en werd de lieveling van het publiek. Ondertussen deed ze goed waar ze kon, hielp jonge mensen door ze te bemoedigen. Ook in de Nederlandse azc's toonde ze haar betrokkenheid. In 2022 vertrok ze naar het Boston Ballet. Afgelopen weekend maakte een natuurlijke dood een eind aan dit veel belovende jonge leven...

Twee mensen, totaal verschillende levens in lengte en in talent. In één ding raken ze elkaar: de moed en het vertrouwen om door te gaan. Open te staan voor het goede en dat ook gul uit te delen. Lichtdragers, zo wil ik ze noemen. Een verlies, maar ook een voorbeeld voor ons om door te gaan...

 


 


 Afscheid van twee prachtige mensen...

 

************************************************************************************

Het eind van haar bestaan 

 

Ze is gauw aan het eind van haar bestaan.
Er komt geen dominee of kapelaan
tot steun en troost: ze heeft een rein geweten,
al heeft ze menige vogel opgegeten
die weg wou uit het ouderlijke nest:
dat was wel zielig, maar het smaakte best.
Ze is doodziek, maar zoekt haar laatste dagen
de zon op met hetzelfde welbehagen
waarmee ze als meisje van het licht genoot,
toen het leven melk en haringstaarten bood.
 
Als wij ons toch zo konden overgeven,
zonder de hoop om elders door te leven
en voor een oordeel allerminst bevreesd,
slechts peinzend: het is drommels mooi geweest.
 
Willem Wilmink
Uit: Verzameld werk