Ze zaten er allemaal, heel knus. Het deed me denken aan vroegere vergaderingen van de Liturgiegroep. We keken naar de BBC en die was royaal met de beelden. Het feestvarken zat in het midden, hij vond alles allemaal gewéldig. Aan zijn linker zijde zat wat muizig en onaantrekkelijk Meloni, aan zijn rechter zijde Macron. Tegenover Trump zaten aan de uiteinden van de tafel Rutte en aan het andere uiteinde Ursula. Zelensky zat tegenover Trump. Hij was keurig gekleed en de kapper had hem aantrekkelijk gemaakt. Vermoedelijk op aanraden van Rutte. Laatstgenoemde had weer heftig staan knuffelen met de woordvoerder van het Witte Huis. De andere leiders vulden de gaten op. Bloemetjes op tafel en toen begon het elkaar bewieroken. Mark werd geprezen en Trump glom bij alle lof voor Donald en nog veel meer. De hele club was opgetogen, maar onder de tafel klemden ze de handen ineen, werden de knokkels wit en het onzichtbare zweet moet in straaltjes langs hun ruggen zijn gegaan. En toen moest er vergaderd worden of de 'gehaktmolen' niet moest stoppen? De BBC vond het welletjes en ging over op ander nieuws. Ik nam koffie en zag weer de beelden opdoemen van een paar dagen daarvoor. De leider van een machtig land en de leider van een groot land, de één met een strafblad, de ander kan opgepakt worden als oorlogsmisdadiger. Ze stonden tegenover elkaar op de rode loper en waren één en al 'oude kameraden'. En toen mocht die ene nog even meerijden in 'the Beast'. Een klein koppie kon nog net over de rand van het raampje kijken. Had hij maar even moeiteloos Donald ingepakt...
Dan is er nog zo één. Hij roeit een heel volk uit, dat altijd daar gewoond heeft. Van geslacht tot geslacht. Gewoon laten verhongeren, laten creperen, kindertjes waarvan je de ribben kunt tellen, ze staan er met pannetjes en potjes te bedelen om voedsel. Velen zijn niet meer te redden, want de dood zweeft om hen heen. En hij, de bedenker van dit alles? Hij gaat door, ze zullen daar weg. Hij wil dat zijn volk daar kan wonen. Hijzelf zal nooit meer normaal kunnen leven, want als alles voorbij is wordt hij berecht. Ik kan geen vlieg doodslaan, maar ik weet als de terechtstelling openbaar is, ik er met droge ogen naar kan kijken. Desnoods met een breiwerkje, zoals ze in vroegere eeuwen deden...
Moet ik het nog over Soedan hebben? Moet ik het nog over al dat andere onrecht in de wereld hebben? Voor nu is het genoeg. Ik pas niet meer in deze wereld...
Nog meer weduwes, nog meer vaderloze gezinnen...