In mijn tuin staan meerdere vogelhuisjes. Ik ben dol op vogels! Volg eens een vogel vanachter het raam en je staat verbaasd hoe druk en bedrijvig ze zijn. Twee van de huisjes zijn riet gedekt, zo helemaal in het naburige landschap passend. Al een paar keer zag ik kraaien op de dakjes zitten en er lag veel riet rondom. De dakbedekkingen werden dunner, de hoeveelheid riet er onder werd hoger. Kortom, de kraaien pikten het riet weg. Het staande huisje had ik van mijn maatje gekregen en toen hij zag wat de kraaien voor elkaar hadden gekregen stelde hij voor naar een rietdekker te gaan. Eerst stribbelde ik wat tegen maar uiteindelijk werd het bovenstuk van het staande vogelhuis in de auto gestopt en het hangende vogelhuisje verdween ook in de auto en toen ging het naar het noorden. De rietdekker, die de woonboerderij van mijn maatje ooit van een nieuw dak had voorzien, was helaas verhuisd en woonde een paar dorpjes verder. Na wat zoeken vond hij het adres, vertelde wat er aan de hand was in de hoop dat de rietdekker de huisjes weer toonbaar zou maken. Mooi niet, maar mijn maatje kreeg wel een bos riet mee en mocht het zelf doen. Helemaal trots schroefde hij een week later het bovenstuk van het staande huisje er weer op en het andere huisje werd netjes aan de schutting gehangen. Ze zien er weer heel goed uit en bieden vogels een gastvrij onderkomen. Tot dusver nog geen kraai op de dakjes gezien. Mogelijk is het riet sterker en harder, niet zo plezierig voor kleine snavels. Zo leuk, twee houtduiven deden zich vanmiddag te goed aan het gestrooide vogelvoer. Om hen heen regende het pijpenstelen. Wedden dat ze dit nieuws gauw in de vogelwereld doorvertellen...